Dag 6: Regen, regen, maar toch wel een geslaagde dag

Het was voor mij, Fred, een roerige nacht. Je mag gerust weten dat ik tranen heb gelaten en geworsteld heb met het idee dat Keli en Carina hier blijven en wij weer door gaan. Het deed me zeer de kinderen achter te laten in probleemgezinnen, al kregen ze natuurlijk opvang van Compassion. Maar ja, het nu eenmaal de realiteit, wat niet wil zeggen dat ik het zomaar accepteer. We gaan veel gerichter ons inleven in de situatie, veel specifieker bidden en werken
aan betere leefsituatie voor de kinderen.
Vandaag ging niet door wat we hoopten: beter weer. Integendeel, het heeft zo'n beetje de hele dag geregend. We hadden gelukkig een paraplutje bij ons en hadden plannen om toch de "beruchte" tram naar Santa Teresa te nemen. De opstapplaats is ca. 500m vanaf het hotel, naast de kathedraal aan de andere kant van de weg. Primitief vervoer, een conducteur die er soms half buiten hangt en soms van de tram af moet om met een koevoet de wissel te wijzigen. Maar het was leuk om te doen en het regende nog heel weinig. Wel was het zwaar bewolkt.

Bij het eindpunt zijn we uitgestapt en in de stromende regen, samen gearmd onder een mini paraplu, zijn we op zoek gegaan naar Igreja Santa Teresa. Uiteindelijk vonden we die en de kerk was zowaar open. Maar het interieur stelde teleur. Ook van de uitzichten kwam werkelijk niets terecht, want de hoogbouw achter de favellaheuvels waren door de regenval in nevelen gehuld. Dus zijn we weer terug gelopen naar de hoofdweg waar ook het treintje heen en weer reed. We liepen zo een kwartier de weg af richting centrum totdat we een groepje mensen ann de kant van de weg zagen staan. We vroegen met gebaren en "Bonde directiao centro?" of ze op de tram terug wachten en er werd instemmig geknikt.

Teruggekomen bij het vertrekstationnetje zagen we dat het grote "kilorestaurant Petrobras" afgeladen druk was, dus zijn we de winkelstraten opgelopen en bij het eerste de beste tentje met een paraplu heb ik er ook een gekocht voor wel R$6. Dat liep toch makkelijker. We waren in de buurt van "Museo de Bela Artes" die we zondag gemist hadden omdat hij toen pas om 12 uur open ging. De musea zijn in Brazilie zeer goedkoop als ze niet gratis zijn voor R$5 per persoon konden we naar binnen. Het was achteraf goed dat we zondag er niet speciaal voor zijn teruggelopen want dat was het niet de moeite waard geweest. En nu we er toch waren, was het ook een dankbare reden voor een bezoek dat het binnen, dus droog was.

Het museum bevat wat klassieke kunst, zoals replica's van Venus, Socrates, en andere griekse beelden waarvan de meeste originelen in het Louvre in Parijs stonden of in Griekenland zelf. En daarnaast was het leeuwendeel moderne kunst waarbij ik denk: kan ik ook. Een voorbeeld: men make een aardappelstempel met als afbeelding het cijfer 5. Vervolgens stempele men krijskras door elkaar dit cijfer op een groot doek zonder steeds nieuwe inkt op de stempel te doen, zodat de cijfers steeds vager worden. Na een uurtje waren we het museum weer uit.

Het was nog te vroeg om naar het hotel en vervolgens vliegveld te gaan. Dus zijn we nog even door de winkelstraten gelopen, en in een groot winkelcentrum in een gebouw van drie verdiepen stamp vol met zeer kleine winkeltjes (2x2m oppervlak schatik) met allemaal mobieltjes, PC accessoires, ed. Onderweg hebben we nog ieder een glas "sucos maracuja", ofwel vers passievruchtensap gedronken. En na nog wat ronddolen langs de kraampjes met illegale software, T-shirts, slippers, en zo meer zijn we naar het hotel terug gegaan.

We hebben een taxi besteld naar het vliegtuig. We waren erg vroeg, maar achteraf kwam dat goed uit, want het was avondspits in Rio. En zo konden we zeer op tijd inchecken, op ons gemak een hapje eten. We vertrokken op tijd naar Cuiaba met een tussenstop (zonder vliegtuig wisselen) in Brasilia.)