Nadat we een flink aantal opgezette dieren hadden bekeken, waaronder een aantal bedreigde soorten, kwamen we bij een grote tank waarin enorme vissen zwommen: een paartje Piranucu vissen, die wel 2,5 meter lang kunnen worden. We schatten de exemplaren in het aqaurium ongeveer op 2 meter lang.Ook waren er piranha's, erg klein en ze leken zeer onschuldig. Het was interessant om dit museum te berzoeken dat door de Japanse bevolking uit Manaus is gesticht.
En wat een joekels van "mestkevers", arabesken met de grootte van een huismus of zelfs spreeuw. De vlinders waren er in zoveel soorten met allerlei zelfs fluoriserende kleuren, of transparant als helder glas. Er waren geen slangen en zoogdieren helaas.
Hierna zijn we richting het centrum gereden en daar ontmoeten we in kilorestaurant verbonden aan de horecaschool Dario en Arthur.
We hebben er heerlijk gegeten en zowaar kenden een aantal mannen engels. Blijkbaar een onderdeel van de opleiding. Dario ging hierna richting werk en Arthur ging met ons mee. We zijn de winkel straten ingedoken op weg naar een plein waar de toeristische kraampjes met veel artisanat stonden, vlakbij de haven voor de grote cruiseschepen. Dar kregen we een hoosbui op ons kop die ongeveer 10 minuten duurde, een echte tropische. Hier hebben we wat souveniers gekocht, het prijsverschil was merkbaar en dat is voor een Hollander toch wel belangrijk. Van daaruit zijn we naar de grotere mercado gegaan waar het een gekrioel is van mensen. Wel op je spullen letten dus. Ook hier kom je mensen tegen om aan drugs te komen van alles proberen te verhandelen, triest om te zien.
Langzamerhand liepen we weer richting de auto en Liesbeth heeft toch nog een kledingsetje gekocht.
Arthur heeft ons terug naar huis gereden. Dat rijden in Manaus blijft apart: er zijn hier bijna alleen maar eenrichtingswegen dus je rijdt enorm veel om. Dat is het geval in heel Brazilie dus overal moet je veel kilometers maken om ergens te komen. Vanavond blijven we thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten