Dag 14: Op stap met Betty en Jose (www.zending-amazones.nl)

Voor vandaag hebben we met Betty Smit afgesproken. Denise zou meegaan, maar was vergeten dat ze een afspraak met de tandarts had. Dus heeft ze ons bij Betty afgezet. Dat was fijn want het regende pijpestelen. We werden hartelijk door Betty en Jose ontvangen.

Na een korte intro met een glas guarana werd voorgetsteld om naar eerst Sitio Ester te gaan en daarna verder te kijken, gezien het zeer regenachtige weer. Zo gezegd zo gedaan.

In de regen reden we er naar toe. Wegens de vakantietijd waren er nog geen meisjes; die komen a.s. donderdag. Maar er waren natuurlijk wel enige mensen aan het werk, voor onderhoud, voorbereiden van de nieuwe periode, ed. Betty leidde ons rond en we probeerden de verschillen met drie jaar geleden te vinden. Welnu, dat was redelijk eenvoudig. Een en ander was in een nieuw verfje en de creatieve "grafitti-schilder" die op Recanto aan de slag geweest is heeft ook Sitio Ester opgevrolijkt. Zie de foto. We kregen een glas koud kokoswater aangeboden. Een heerlijk drankje, goed tegen de dorst en ook heel gezond.

Na bezoek van Sitio Ester zouden we aanvankelijk door rijden naar Recanto. Maar een telefoontje met een medewerker aldaar maakte duidelijk dat het daar nog meer met bakken uit de hemel kwam. Dus Betty stelde voor om een citytour Manaus te doen en op weg terug naar Manaus eerst nog te lunchen. Ze wist een heerljk visrestaurant en we hebben er heerlijk gegeten. Allemaal moeilijke namen hebben die vissen. Alleen weet ik dat we weer twee nieuwe soorten zoetwatervis hebben geproefd. Het was wederom overheerlijk. Jammer dat we dergelijke lekker vis niet in Europa hebben.

Na de overheerlijke stevige lunch reden we naar Manaus voor een Citytour. Betty woont al bijna 40 jaar in Manaus en kent de stad als geen ander. Ze vertelde als volleerd reisgids over alles wat we onderweg tegenkwamen, zoals de aanleg van een brug van Manaus over de Rio Negro naar Cacau Pirera. We reden een weg in dat zonder authorizatie verboden was. Maar ja, wij spreken en lezen geen Braziliaans. Het is een gigantisch project.

Verder reden we door de naastgelegen favella, Compensa genaamd, en proefden het leven aldaar. We zagen duidelijk de problemen van het optrekkende water. Veel huizen in de favella hebben de vloer geregeld onder water staan. Maar het bestuur van Manaus is bezig met nog een ander gigantisch project, namelijk stelselmatig slopen van de favella huizen en tegelijk bouwen van nieuwe huizen in een beter geirrigeerde infrastructuur, waar de mensen uit de favella naar toe moeten verhuizen. Deze nieuwe wijken, Novo Cidade genoemd, zijn voorzien van een kanalen stelsel voor goede afwatering en hygiene. Want de oude riviertjes in de favella's waren open riool geworden.

Eigenlijk zijn we zo slingerend door de buitenwijken Manaus rondgereden: San Antonio, Apart de Sida, 7e September, de Engelse brug bij de gevangenis, San Jose, Duque, Novo Cidade. Want na een tijdje sightseeing kwamen we weer uit op de weg naar Sitio Ester. Op die weg zijn we nog even naar een grote waterval, Cachoerinha Turuman, gereden voor wat foto's.
Er waren wat tekenen van tovenarij: offers die in de waterval gegooid worden. We reden vervolgens nog naar de luxe wijk van Ponte Negro waar het zeer luxe Tropical hotel staat. We keken wat rond in de winkeltjes daar met meer dan dubbele prijzen voor dezelfde spullen als te koop in het centrum van Manaus.

Tenslotte reden we nog naar een alternatief kilo-restaurant, namelijk voor ijs. Je kon in elke grootte een ijscoup of sorbet samenstellen van wel 20 soorten ijs, met evenveel soorten versiering, met chocola, snoepjes, nootjes, koekjes, etc. Na deze smakelijke afsluiting van de citytour brachten Betty en Jose ons terug naar het appartement. Het was wederom ondanks het slechte weer, de vele regenval, een geslaagde dag.

's Avonds hebben we nog gezellige en diepgaande gesprekken met Denise en Dario gehad. We zijn zeer dankbaar voor onze vriendschap.