Vertaal / Translate

maandag 19 januari 2009

Dag 19: eerst verkennen en 's middags excursie naar Centro Historico

Vanmorgen zijn we op gemak opgestaan en hebben ongeveer rond dezelfde tijd als gisteren ontbeten. Daarna zijn we richting het centrum gaan lopen, 180 graden de andere kant op als gisteren naar het strand. Al snel kwamen er winkeltjes i.p.v. grote hekken van appartementencomplexen erachter. Ook veel straatventers en stalletjes van soms slechts een plank met oorhangers, of zonnebrillen, heel veel zonnebrillen. Het was nog niet zo warm en we liepen veel onder de bomen in de schaduw, maar dat werd al snel anders. Gelukkig hadden we twee flesjes drinken mee, een soort spa citron. Later bleek dat we al een aardig stuk van de oude stad hebben gezien en op het plein "Praca Municipal" waar in 1572 Salvador gesticht is.


We hadden er mooi uitzicht over de baai van Salvador, de grootste baai van Brazilie: Baia de Todos os Santos.
Beneden zagen we Mercado Modelo liggen. Later bleek Centro Historico een andere kant uit te zijn.

We liepen nog een stukje door tot Praca de Se. We hadden trek gekregen en zagen iets van een restaurant "Pastellaria e restuarante". Het bleek een kilo-restaurant waar we heerlijk gelunched hebben, incl. allebei een sucos Maracuja voor omgerekend voor 2,25 Euro per persoon. We moesten om 13.50 u weer klaar staan voor de excursie, dus we besloten terug te lopen. Na ruim een half uur waren we terug op het hotel: rond 13.00 uur. We namen de tijd om even te douchen en zo op te frissen.

Uiteindelijk werden we pas 14.10 uur opgepikt door een 'taxi' van de toeristenorganisatie. Deze bracht ons naar Santo Antonio da Barra, waar we samen met andere mensen in een grotere bus gingen. We reden bijna dezelfde route die we al te voet hadden afgelegd, maar gingen voor Praca Municipal via een afslag onder de weg door en we kwamen bij Mercado Modelo uit. We zagen de oude victoriaanse huizen en gebouwen staan met veel ruines of bouwvallen erbij. Maar daar namen we de lift: Elevador Lacerda, waardoor we toch op het plein kwamen waar we vanochtend waren.

Maar nu hadden we wat meer achtergrondinformatie. Wel een groot nadeel van deelname aan een excursie is dat je veel meer wordt lastiggevallen door straatverkopers en bedelaars, die je soms aan je arm trekken. Je zou ze soms wat willen geven, maar weet dat het het stomste is wat je kunt doen want dan komen er hordes. Als je de interieuren van sommige kerken ziet, is het een schande dat er bedelaars rondlopen. Maar je zult ze altijd hebben. Een lastig dilemma.

In de richting van het Praca de Se staat een borstbeeld van Braziliaans eerste bischop, D. Pedro Fernando. Deze bischop is vier jaar bischop geweest, toen hij per schip naar Portugal ging, maar spoedig leed hij schipbreuk en werd gevangen door een kannibalen stam, waar hij gegeten is. Op het Praca de Se zijn we de de Catedral Basilica in gegaan. De toegangsprijs was R$2 per persoon. Het is een gigantisch gebouw in Portugees-Braziliaanse barok. Eigenlijk walgelijk om al die decadente rijkdom te zien. Gelukkig was er in het plafond een "lofprijzing van Jezus". Het heeft vele mensenlevens gekost om de kathedraal te bouwen. Zie de foto.


Daarna zijn we naar de Igreja e Claustrodo Convento de Sao Francisco. Daar was de entree R$3 per persoon. Deze kerk was nog erger dan de kathedraal. Zie de foto, wat een bladgoud. Maar dat niet alleen: het interieur is vol van griekse mythologiefiguren en goden. De engeltjes zijn vervaardigd door slaven. In het convent zijn een serie wijze spreuken uitgebeeld in grote schildering van azuur op wit percelein. Een van de spreuken: "Nederigheid is iemsnds grootste deugd". Wie de schoen past...


We zijn verder doorgelopen naar het beroemde plein Largo do Pelourinho waar een van de bekendste kerken, Nossa Senhora do Rosario, staat. Omdat slaven niet in de kerken mochten, hebben ze er een zelf gebouwd. Deze kerk, die onder Uneco valt, samen met het hele plein. De wijk Pelourinho is erg gezellig dus waarschijnlijk gaan we er woensdag naar toe, evenals naar Mercado Modelo.



Onderaan het plein stond de bus klaar die ons bij het hotel afzette. We zijn toen meteen doorgelopen naar het kilo-restaurant iets verderop in de Avenida. En als dat dicht zou zijn, hadden we gedacht aan roomservice (tosti of hamburger). Maar op weg naar het kilo-buffet restaurant zagen we dichterbij een restaurant dat bij een Pousada hoort, maar open leek te zijn. Dus deze optie schoof roomservice op de derde plaats. Het restaurant was open en een prima kilo restaurant, eenvoudig maar met lekker Braziliaans eten. Er was gratis koffie als toetje. Om zeven uur waren we terug op de hotelkamer waar ik aan de weblog en email ging werken.

Geen opmerkingen: