Vanochtend zijn we met wake-up light gewekt om 4.35 uur, Maar we waren toch al snel wakker, omdat je hazeslaapjes hebt als je een vlucht niet kunt missen.
De vlucht naar Oporto had een klein oponthoud omdat er iets met een service wagen was waarvoor grootmaterieel van de brandweer uitgerukt was. Maar ca. 10 minuten later konden we aan boord en toen hadden we al gezien dat het heel rustig was. En inderdaad hebben we nog nooit zo gevlogen. Het vliegtuig, een Fokker F100, was maar voor een kwart vol.
Toen we twee uur en tien minuten later in Oporto geland waren werden we uitsluitend in het portugees geinstrueeerd. Gelukkig was er een Nederlander aan boord die vloeiend portugees sprek. We raakten aan de praat en hij bleek in het gesprek 30 jaar in Brazilie gewoond te hebben van kinds af. Nu werkt hij in de metaal maar is ook evangelist en was nu naar Rio voor een conferentie. Een leuke ontmoeting!
Het vliegtuig naar Rio, een Airbus 330, was ook niet vol maar toch wel bijna. De vlucht was lang, tien uur en drie kwartier. Maar iedere stoel had eigen multimedia scherm met Radio, CD's, TV, Films, Games, Kids, en Info. Dus nadat ik onderweg naar het centrum van de aarde geweest ben en daarna naar Vegas (in twee films natuurlijk) was de tijd ook aardig aan het opschieten. Liesbeth had aanvankelijk problemen met haar scherm. Later werd dat opgelost en kon ze ook een film kijken en patience spelen. Toen we verbazingwekkend nauwkeurig op tijd landden, hadden we onze eerste teleurstelling: het was 28 graden op het informatiescherm maar het regende pijpestelen en in het vliegtuig achter glas leek het of we weer in Amsterdam waren terug gekomen in een wolkbreuk. Maar dat verdween een beetje toen we door de slurf naar buiten gingen. En al helemaal toen we in de hal waren.
Toen we in Rio airport geen enkele betaalautomaat vonden die werkte, zelfs niet van de Banc Reaal, de Braziliaanse ABNAMRO, hebben we al onze Nederlandse zakgeld maar in R$ ongewisseld bij eeb Exchange, met het plan dat in het hotel verder na te vragen. Na wat ronddolen door de airport op zoek naar nog mogelijke andere betaalautomaten zijn we naar de taxi's gegaan waar we meteen konden instappen. En toen was het droog en inderdaad 30 graden warmer dan bij vertrek.
De taxichauffeur sprak geen Engels, maar met gebaren en helf frans/latijnse woorden lukt het toch om netjes bij het hotel gebracht te worden. En wederom toch een leuk contact. De taxichauffeur had op zijn dashboard een grote glimmende sticker met daarop de tekst vertaald: "Heb je het moeilijk, Jezus lost het op!" Toen we uitgestapt waren en afgerekend hadden, vroeg ik vrijpostig of hij dat ook echt geloofde. Hij bevestigde het waarop we hem zichtbaar blij maakte dat we ook Jezus willen volgen. Dus we zijn door twee christenen die 'toevallig' op ons pad kwamen geholpen zodat we veilig en moe maar voldaan in het hotel gekomen zijn. Het is een eenvoudig maar goed hotel, gunstig geprijsd maar van alle noodzakelijke gemakken voorzien. En het personeel is zeer hulpvaardig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten