Dag 4: Toch anders dan gepland

Vandaag was het weer totaal anders dan gisteren en begonnen we met 22 graden in de morgen tot ca. 24 graden later op de dag. Heerlijk koel in vergelijking met gisteren maar zwaar bewolkt leek het ons geen strandweer en hebben we de plannen gewijzigd. We zijn op de culturele toer gegaan. We zijn na het ontbijt eerst gelopen naar Museo Nacional das Belas Artes, waar we na een kwartiertje lopen rond tien uur arriveerden.

Alle winkeltjes waren dicht op zondag. Het museum ook. Via een bewaker achter het hek kregen we via gebaren en portugees te horen dat het museum pas om 12 uur open ging. Dus zijn we doorgelopen naar het volgende museum dat op ons lijstje stond: Museo Historico Nacional. Daar was nu een tentoonstelling "Cordo Humanitas", dezelfde tentoonstelling over anatomie met geprepareerde lijken, die ook in Amsterdam geweest is. Voor ons beiden zou de entree op ca. 30 Euro komen terwijl het eigenlijke museum gratis entree was. Liesbeth heeft in Amsterdam de tentoonstelling al gezien en ik vond de geschiedenis van Brazilie ook interessanter.

Het museum gaf duidelijke uitleg over de geschiedenis van de eerste indiaanse volken. Via rotstekeningen van ver voor de Maya en Egyptische beschaving zagen we archeologische vondsten van prehistorische stenen bijlen, potten en andere voorwerpen. En zo ging de tijdlijn door het museum van duizenden jaren geleden tot ca. 1920. Opvallend was er geen informatie over de tweede helft van de 20e eeuw. Net alsof de disctatuur ontkend werd of opzettelijk verzwegen uit schaamte. Het was een boeiend museum en er was ook een uitspanning waar we onze lunch nuttigden.

Daarna zijn we doorgelopen naar Espaco Cultural da Marinha, minder dan een kilometer verderop langs de Guaranabara baai. Daar was een onderzeeboot als museum, waar je aan de voorzijde erin mocht om er aan de achterzijde weer uit te gaan. Verder was er een tentoonstelling met verschillende scheepsmodellen uit alle eeuwen, van een Romeinse galei en vikingschip tot moderne vliegdekschepen.

Intussen was het begonnen met motregenen. We zijn toen maar langzaam aan terug gaan lopen naar het hotel, waar we om ca. drie uur al weer terug waren. Maar het weer zat toch niet mee om van alles nog te gaan bekijken en alles was dicht. Dus zijn we de koffers gaan herpakken: de winterkleren onderop en de spullen voor morgen klaarmaken.
We zijn 's avonds bij de buren, een Ibis hotel, in het restaurant gaan eten. Van tevoren zag ik dat de deur van de presbyterian church open was dus ben ik een kwartiertje vooruit gegaan en Liesbeth zou me in de lobby opwachten.

Maar in een kwartier kan veel gebeuren en zo werd ik aangesproken door iemand van de welkomsgroep. De man sprak zeer gebrekkig dus ging iemand halen. Het bleek de vrouw van de pastor te zijn en ze sprak heel goed Engels. Ze heette me welkom bij de dienst, maar ik legde uit dat ik gewoon even kwam kijken en met mijn vrouw had afgesproken, maar dat ik misschien kon terugkomen na het eten als de dienst dan nog niet afgelopen is. Zo gezegd zo gedaan en nadat we onze pizza's genuttigd hadden zijn we de straat overgestoken naar de kerk.

De dienst was nog aan de gang en we snapten er niets van. Na een half uur was het afgelopen. Tijdens dat half uur had een oudste ons al even aangeschoten met een invulformulier om onze naam op te schrijven, van welke stad (en welk land) we kwamen en met welke reden we de dienst bezochten. We schreven op als reden "hotel F1 is aan de overkant en we zijn in Rio om onze sponsorkinderen op te zoeken." Vervolgens ging de oudste naar voren en leverde het formulier in. Na de preek was er een lied, wat mededelingen en werd ons bezoek vermeld en de zegen over ons uitgesproken. Het bleek dat de pastor tot 2001 pastor was van de prebyterian igreja in Niteroi, waar ze een partnership met Compassion hadden voor een tehuis voor verstoten en weeskinderen. Het was een leuke en hartverwamende ontmoeting en we kregen zelfs gratis vervoer met een Renault Tranporter busje aangeboden voor morgen, i.p.v. een taxi. We zullen morgen wel zien wat er geregeld is cq. nog geregeld moet worden. In ieder geval houden we het aanbod in gedachten. Intussen was het al half tien en had Liesbeth geen zin meer om bij Ibis nog een koffie te gaan drinken. Dus zijn we naar onze kamer gegaan om dit stukje af te schrijven, te douchen en op stok. Nog even snel email wegwerken.