Vertaal / Translate

woensdag 28 januari 2009

Dag 28: Strandverlenging Praia do Futuro

Voor vandaag is er niet veel te vertellen. Vanmorgen zijn we redelijk bijtijds opgestaan, hebben ontbeten en zijn toen even zonnebrandolie gaan halen bij de drogist. Ons flesje was op. Daarna zijn we op de bus gestapt naar Crocobeach. Het was licht bewolkt toen we vertrokken. Toen we een kwartiertje later arriveerden en de bus uitstpten, regende het. Toen we halverwege de halte en Crocobeach waren, ca. 150 m verder, ging het harder regenen en konden we schuilen onder een rieten afdak bij een parkeerplein. Daar stonden we dan met een aardig clubje mensen opgepropt terwijl het met bakken uit de hemel kwam. Maar zoals veel tropische buien was het na zo'n tien minuten over en spetterde het licht. Heel in de verte brak de lucht dus we gingen toch vol goede moed het terrein van Crocobeach op en een plaatje zoeken. Dat was geen probleem nu natuurlijk.

We hebben ons geinstalleerd en de regen hield op. Vervolgens was het een anderhalf uur wisselend zonnig en bewolkt. Daarna klaarde het snel op en was het eind van de morgen en de hele middag en avond strak zomerweer. Voor de gein zet ik maar een paar plaatjes van Crocobeach op de weblog, om een idee te geven van de uitspanning. En morgen nog een paar om niet alle kruit te verschieten.

De mensen uit Rio, met wie we afgesproken hadden, waren er niet en zijn ook niet later gekomen. Maar wel zaten er naast ons mensen uit Brazilia, waarvan er enkele redelijk Engels spraken en we hadden al snel weer gezellige aanspraak. Ik de heb de folder van Compassion Brazil laten zien. Die had ik speciaal meegenomen en op mijn fototoestel liet ik ook Lucas en Keli en Carina zien en de leefsituatie. Dochterlief moest het ook zien en ze waren onder de indruk en wisten dat het onrechtvaardig verschillend is in de wereld en zeker ook in Brazilie.

We hebben gelunched met een portie friet die we samen deden en een kleine fruitsalade die we ook samen deelden. De friet kregen we makkelijk op met z'n twee, ieder een halve portie. Maar de fruitslade bestond uit een kwart watermeloen, halve Guyaba in plakes, trosje druiven, twee bananen in schijfjes gesneden, meloen schijven, papaya schijven, ananasschijven. We waren ongeveer net over de helft en we ploften bijna. Op gegeven moment kwam er zo'n strandverkoper langs met rieten mandjes en hij was sjoemel gekleed en ik had vermoeden dat hij het niet breed had. Hij was duidelijk ook bezweet.

Ik nodigde hem uit om erbij te komen zitten en de schaal verder leeg te eten. Nou, dat liet hij zich geen tweede keer zeggen. Een kwart mango, alle watermeloen, 5 schijven verse sinaasappel en krappe helft van de Goyaba ging met graagt naar binnen. Alsof hij de hele dag nog niet gegeten had. Een hartelijk Obrigado en ferme handdruk en met nieuwe energie pakte hij zijn boeltje en ging verder.

Rond half vijf zijn we teruggegaan voor de grote stoot en in de bus konden we zowaar zitten. s' Avonds hebben we heel simpel maar lekker kip met rijst, salade en farofa gegeten, met voor Liesbethy een Coca-Cola en voor mij een Skol (600 ml standaard). En dat alles voor nog geen 3,50 Euro per persoon. De rest van de avond was voor de gebruikelijke rituelen: foto's bewerken voor de weblog, deze tekst schrijven, email checken en relaxen.

1 opmerking:

Anoniem zei

Lekker 'chillen'zogezegd he?
Geniet er nog maar van,hier is 't maar koud.